sad PRINCESS FIT �� 👸🏼: JESIENNA CHMURA

poniedziałek, 28 września 2015

JESIENNA CHMURA

Jesienny poranek ciężki i ospały.

Odczuwamy w tym dniu ciężar każdej chmury.

Krople deszczu płyną z naszych oczu,

strumykami bólu, które wypłukują nadzieję.

Chmury stają się coraz większe i cięższe,

zbliżają się do nas.

Na razie delikatni nas przygniatają,

sprawiają ból, który jeszcze da się wytrzymać.

Czujemy się coraz ciężcy i bezsilni.

Wszystko nas przerasta.

Pioruny błyszczą na niebie,

jak latarnie w ciemną noc.

Padają coraz bliżej nas.

Niepokój wzrasta w naszych sercach.

Boimy się ich,

ale również pragniemy.

W niektórych z nas trafią,

i już nigdy więcej nie poczują

ciężaru jesiennej chmury...

JESIENNA CHMURA(BURZA)

01.05.2015

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

image avatar

Jestem Kinga. W październiku rozpocznę 17 rok życia. od 1 klasy podstawówki przez 10 lat moją pasją był taniec: balet, jazz, disco dance, show dance.W 6 klasie rozpoczęła się moja walka z samookaleczaniem i depresją. We wrześniu 2015 roku musiałam przestać trenować, gdyż anoreksja przejęła nade mną kontrolę. W lutym 2016 roku powinnam trafić do szpitala, lecz się nie poddałam. Wtedy anoreksja połączona była z już z bulimią. Z dnia na dzień zaczęłam jeść. Wówczas doszłam do wagi 36kg. Każdy mój dzień od połowy stycznia wyglądał tak samo. A mianowicie: wstawałam o 5:00 zjadałam wszystko co niezdrowe, bądź wysokokaloryczne. Zaczynałam od kilku jabłek, potem jogurty smakowe, orzechy, nutella, masło orzechowe, czekolada, cukierki, miód. Wypijałam bardzo dużo wody i szłam do łazienki, aby to wszystko zwrócić, stawałam na wagę, aby widzieć czy cały pokarm został zwrócony. Następnie ubierałam się itd i wychodziłam do szkoły. Cały dzień piłam kawę i żułam gumy. Nic już do kolejnego ranka nie jadłam. Ale to był moment przełomu, bo zaczął mój organizm się przystosowywać do tego, że dostawał dużą ilość jedzenia, przez co, gdy powróciłam do żywych i zaczęłam normalnie się odżywiać nie miałam problemu z tym, że normalnie większość osób po anoreksji miało by skurczony żołądek. Od 22 lutego 2016 roku jestem wolna od ANOREKSJI! Od 26 znowu trenuje. Aktualnie chodzę na siłownię. Dążę do spełnienia marzenia, czyli startowania w zawodach Fitness. Nie poddam się. Zapraszam do zapoznania się z moją dość mroczną historią. PAMIĘTAJCIE TRZEBA WALCZYĆ O SIEBIE!!! Z każdym dniem jestem coraz silniejsza i o to chodzi, aby żyć tak jak się chce, a nie tak jak inni by chcieli. Prowadzę tego bloga, aby pokazywać ludziom, że nawet z takiego bagna jak anoreksja można wyjść i być szczęśliwym. Wszystko zależy od nas i sposobu naszego myślenia, ten kto myśli o sobie i innych negatywnie nigdy nie osiągnie tego co by chciał.

Strony

poniedziałek, 28 września 2015

JESIENNA CHMURA

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Tagi