Radość życia pędzi szlakami niezgody,
gna przed siebie nie patrząc na błędy,
bez smutku żadne życie nie przejdzie.
Mimo największego pędu
smutek je dogoni.
Każdy spotka go w swym życiu
i przysiądzie obok niego.
Na ławeczce,
choć na chwile,
lecz niektórzy także dłużej.
Niezależnie od wszystkiego,
życie wiele oblicz ma.
Czasem komuś nie objawi ,
wszystkich odsłon swego JA.
innym za to przyjdzie spojrzeć
na te mroczne jego pozy.
Czasem komuś to zaszkodzi,
pozostanie po nim pył…
Puste miejsce na ławeczce,
obok smutku zawsze jest.
Gdyż on ciągle rani ludzi,
doprowadza ich do łez.
POCZEKALNIA
17,09.2015
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz