EMPPATYCZNA

Otacza ją pełno osób, lecz po mimo tego jest samotna,  pusta i lodowata.

Już nic nie czuje, nie odczuwa nawet fizycznego bólu.

Wszystko jest jej obojętne.

Jest nieszczęśliwa.

Całymi dniami nosi maskę, by nikt nie widział jak cierpi.

Zaś wieczorami i nocą, gdy jest sama w pokoju.

Odwiedzają ją złe myśli,

nawet nie złe, lecz koszmarne.

Nagle wszystko staje się okropne,

pojawia się straszny ból, zaczyna rozsadzać ją od środka.

Chciałaby ze sobą skończyć,lecz nie ma takiej odwagi.

Pewna jej część chce żyć, dążyć do szczęścia.

Lecz reszta niej nie daje jej szansy na normalne życie.

pozbawia ją wszelkich chęci i siły do życia.

Dziewczyna zaczyna powoli znikać.

Czuje się nie potrzebna, nie kochana, bezwartościowa.

Uważa że jest najbrzydszą osobą tego świata, jest gruba więc nie je by zapanować przynajmniej nad swoim wyglądem.

Chce wreszcie zaakceptować swoje ohydne ciało,

którego tak strasznie nienawidzi.

Nie radzi sobie ze swoimi problemami,

ale stara się pomóc innym.

Nigdy nie odpuszcza. 

Dopóki komuś nie pomoże,

 to nie przestaje o nim myśleć.

Potrafi całkowicie oddać się wspieraniu innych.

Pewnie dlatego, że sama czuje się strasznie samotna i nikt jej nie pomaga.

Nie chce by inni czuli się tak jak ona.

Pomimo tego, że co chwile ktoś ją zawodzi i rani,

to i tak potrafi wybaczyć i zacząć od nowa.

Niestety większość osób tego nie potrafi.

Jest nie ufna, ma pełno wewnętrznych barier.

Gdy już komuś zaufa to nie może pogodzić się ze stratą,

gdy ta osoba odchodzi i wie, że więcej jej nie spotka.

Bardzo często marnuje swoje szanse.

Może pewnego dnia zacznie sobie z tym radzić.

Zaczyna coraz bardziej rozumieć siebie

i panować nad emocjami, myśleć logicznie,

 nawet w bardzo ciężkich sytuacjach.

Dzięki temu jeszcze jest na tym świecie.

EMPATYCZNA OSOBOWOŚĆ

07.01.2015