sad PRINCESS FIT �� 👸🏼: coś

środa, 11 listopada 2015

Moje serce dzisiaj płonie

na stosie ze zranionych dusz

moje myśli

moje dłonie

błądzą w cieniu

odczuć, słów

Mam już dość ignorancji

Mam już dość tłumów tych

nienawidzę tych unoszeń

tego tempru głupich słów

głupich myśli

i złych ludzi

od nie jednych słów

image avatar

Jestem Kinga. W październiku rozpocznę 17 rok życia. od 1 klasy podstawówki przez 10 lat moją pasją był taniec: balet, jazz, disco dance, show dance.W 6 klasie rozpoczęła się moja walka z samookaleczaniem i depresją. We wrześniu 2015 roku musiałam przestać trenować, gdyż anoreksja przejęła nade mną kontrolę. W lutym 2016 roku powinnam trafić do szpitala, lecz się nie poddałam. Wtedy anoreksja połączona była z już z bulimią. Z dnia na dzień zaczęłam jeść. Wówczas doszłam do wagi 36kg. Każdy mój dzień od połowy stycznia wyglądał tak samo. A mianowicie: wstawałam o 5:00 zjadałam wszystko co niezdrowe, bądź wysokokaloryczne. Zaczynałam od kilku jabłek, potem jogurty smakowe, orzechy, nutella, masło orzechowe, czekolada, cukierki, miód. Wypijałam bardzo dużo wody i szłam do łazienki, aby to wszystko zwrócić, stawałam na wagę, aby widzieć czy cały pokarm został zwrócony. Następnie ubierałam się itd i wychodziłam do szkoły. Cały dzień piłam kawę i żułam gumy. Nic już do kolejnego ranka nie jadłam. Ale to był moment przełomu, bo zaczął mój organizm się przystosowywać do tego, że dostawał dużą ilość jedzenia, przez co, gdy powróciłam do żywych i zaczęłam normalnie się odżywiać nie miałam problemu z tym, że normalnie większość osób po anoreksji miało by skurczony żołądek. Od 22 lutego 2016 roku jestem wolna od ANOREKSJI! Od 26 znowu trenuje. Aktualnie chodzę na siłownię. Dążę do spełnienia marzenia, czyli startowania w zawodach Fitness. Nie poddam się. Zapraszam do zapoznania się z moją dość mroczną historią. PAMIĘTAJCIE TRZEBA WALCZYĆ O SIEBIE!!! Z każdym dniem jestem coraz silniejsza i o to chodzi, aby żyć tak jak się chce, a nie tak jak inni by chcieli. Prowadzę tego bloga, aby pokazywać ludziom, że nawet z takiego bagna jak anoreksja można wyjść i być szczęśliwym. Wszystko zależy od nas i sposobu naszego myślenia, ten kto myśli o sobie i innych negatywnie nigdy nie osiągnie tego co by chciał.

Strony

środa, 11 listopada 2015

coś

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Tagi