sad PRINCESS FIT �� 👸🏼: myśli

niedziela, 22 listopada 2015

myśli

MYŚLI

1.jestem jak taka szklana kula, łatwo mnie rozbić, lecz potem nie da się pozbierać wszystkich kawałków i złożyć, żeby było tak jak dawniej.

Zawsze część ginie, nie da się odzyskać wszystkich fragmentów.

Często pozostaje ruina.

2.Życie jest najtrudniejszą rzeczą na świecie, śmierć jest o wiele łatwiejsza, lecz podjęcie decyzji czy odejść z tego świata jest bardzo trudna. Ludzie którzy odbierają sobie życie, muszą być strasznie wykończeni. Najczęściej przyczyną takich działań jest zawód miłosny lub choroba np.depresja. Jest okropną chorobą która niszczy ludzi.

3.Żyjąc czuje się jakbym była na wakacjach, lecz kiedyś będę musiała wrócić do domu. Choć tego nie chce, bo bardzo kocham spędzać czas poza domem.

1 komentarz:

Unknown28 maja 2016 10:57
Bardzo fajnie i ciekawie piszesz wpadnij do mnie ;)
OdpowiedzUsuń
Odpowiedzi

Dodaj komentarz

image avatar

Jestem Kinga. W październiku rozpocznę 17 rok życia. od 1 klasy podstawówki przez 10 lat moją pasją był taniec: balet, jazz, disco dance, show dance.W 6 klasie rozpoczęła się moja walka z samookaleczaniem i depresją. We wrześniu 2015 roku musiałam przestać trenować, gdyż anoreksja przejęła nade mną kontrolę. W lutym 2016 roku powinnam trafić do szpitala, lecz się nie poddałam. Wtedy anoreksja połączona była z już z bulimią. Z dnia na dzień zaczęłam jeść. Wówczas doszłam do wagi 36kg. Każdy mój dzień od połowy stycznia wyglądał tak samo. A mianowicie: wstawałam o 5:00 zjadałam wszystko co niezdrowe, bądź wysokokaloryczne. Zaczynałam od kilku jabłek, potem jogurty smakowe, orzechy, nutella, masło orzechowe, czekolada, cukierki, miód. Wypijałam bardzo dużo wody i szłam do łazienki, aby to wszystko zwrócić, stawałam na wagę, aby widzieć czy cały pokarm został zwrócony. Następnie ubierałam się itd i wychodziłam do szkoły. Cały dzień piłam kawę i żułam gumy. Nic już do kolejnego ranka nie jadłam. Ale to był moment przełomu, bo zaczął mój organizm się przystosowywać do tego, że dostawał dużą ilość jedzenia, przez co, gdy powróciłam do żywych i zaczęłam normalnie się odżywiać nie miałam problemu z tym, że normalnie większość osób po anoreksji miało by skurczony żołądek. Od 22 lutego 2016 roku jestem wolna od ANOREKSJI! Od 26 znowu trenuje. Aktualnie chodzę na siłownię. Dążę do spełnienia marzenia, czyli startowania w zawodach Fitness. Nie poddam się. Zapraszam do zapoznania się z moją dość mroczną historią. PAMIĘTAJCIE TRZEBA WALCZYĆ O SIEBIE!!! Z każdym dniem jestem coraz silniejsza i o to chodzi, aby żyć tak jak się chce, a nie tak jak inni by chcieli. Prowadzę tego bloga, aby pokazywać ludziom, że nawet z takiego bagna jak anoreksja można wyjść i być szczęśliwym. Wszystko zależy od nas i sposobu naszego myślenia, ten kto myśli o sobie i innych negatywnie nigdy nie osiągnie tego co by chciał.

Strony

niedziela, 22 listopada 2015

myśli

1 komentarz:

Tagi