13 dzień szczęśliwy

13 piątek nie jest złym dniem, przynajmniej dla mnie. Byłam dziś w szkole, na chemii dowiedziałam się że mam szansę na 5, a sądziłam że będę miała 3. Miałam tylko 5 lekcji. Na matmie dowiedziałam się, że znowu nie zaliczyłam algebry, lecz sama zgłosiłam się aby rozwiązać zadanie z trygonometrii i udało się je zrobić bez pomocy i bez błędu. Lekcje skończyłam o 12:25 i poszłam na spotkanie z pewną osobą, którą mogę nazwać przyjacielem. Czas przed terapią bardzo miło spędziłam z nim w parku na Mokotowie. Jest osobą przy której czuję się bardzo swobodnie, niczego nie ukrywam, po prostu jestem sobą. Dziś dowiedziałam się od niego, że wyglądam coraz ładniej. Po prostu jak jestem szczęśliwa, to kąciki ust się podnoszą, w oczach pojawia się blask i twarz wygląda pogodnie. Jak czuję się źle to od razu oczy tracą swoje światło a kąciki ust zmierzają ku ziemi. Po tym bardzo miłym spotkaniu poszłam na terapię. Dziś znowu bardzo wiele odkryłyśmy. Np. że posiadam pełno schematów, czyli zestawów emocji, zdarzeń, przeżyć, uczuć itd., jednym z nich jest perfekcjonizm. Pani dziś powiedziała, że mi bardzo współczuję. Sama jestem swoim tyranem wymagam od siebie rzeczy nie możliwych. Np.  "świętoszka"- czyli ostatnią lekturę powinnam przeczytać 3 tyg temu, niestety było tak, że czytałam ale nie dało się nic zapamiętać, więc przesłuchałam audiobooka, obejrzałam występ teatralny, a dostałam z pracy 1.  Wczoraj z tego powodu byłam na siebie wściekła, że zrobiłam za mało, mogłam zrobić więcej. Inna osoba by po prostu sobie nic z tego nie zrobiła, każdemu zdarza się gorszy dzień, lecz ja nie potrafie sobie pozwolić na to aby czegoś nie zrobić na maxa, przez to bardzo cierpię, cały czas jestem przemęczona. Wczoraj mama poprawiła mi humor gdy powiedziała, że to nic takiego itd. Lecz potem tata pokazał, że nie docenia moich starań i znowu byłam na siebie wściekła. Na szczęście mam osobę, do której zawsze mogę napisać i stara mi się pomagać.